چرا سیستم حمل و نقل هوشمند؟ (قسمت دوم)

حضور 500 هزار راننده، بیش از 4000 باربری و شرکت‌های فعال در حوزه باری کشور، و بسیاری افراد دیگر مانند مکانیک‌کاران، صافکاران و ... که به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم در حوزه باری کشور فعال هستند، صنعت حمل و نقل جاده‌ای را به یکی از مهمترین صنایع کشور تبدیل کرده است.

ناگفته پیداست که بهینه‌سازی صنعت حمل و نقل و باربری، با توجه به گستردگی و زیرمجموعه‌های فراوانی که دارد، بسیار پر اهمیت بوده و نتایج و تأثیرات آن نیز قطعا مثبت خواهد بود.

بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، تا پایان سال 1396، تعداد افراد تحت تکفل رانندگان وسایل نقلیه باری جاده‌ای برابر است با 1144264 نفر. در صورتی که بهینه‌سازی سیستم حمل و نقل به گونه‌ای انجام شود که کسب درآمد رانندگان محترم بیشتر شود، تأثیر مستقیم در بهبود اوضاع اقتصادی آن‌ها و افراد تحت تکفل آن‌ها خواهد داشت. همچنین اگر بهینه‌سازی سبب گردد تا رانندگان بتوانند با صرفه‌جویی در زمان، مدت بیشتری را در کنار خانواده‌ی خود باشند، به طور حتم تأثیرات روانشناختی مثبت فراوانی در خانواده‌های این عزیزان و سپس در جامعه رخ خواهد داد. این موضوعات به صورت غیر مستقیم روی سلامت روانی افراد اثر گذاشته و در نتیجه بخشی از هزینه‌های مربوط به درمان کاهش خواهد یافت. به همین سادگی!!

بنا بر اعلام داریوش امانی، معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، 90 درصد فعالیت‌های حوزه حمل و نقل و باربری با سرمایه بخش خصوصی انجام می‌شود. بنابراین، رانندگان و باربری‌ها و افراد فعال در این حوزه نقش بسزایی در بهینه‌سازی این صنعت خواهند داشت.

عمر انسان تنها ماشینی است که دنده عقب ندارد. بنابراین وقت را نه می‌توان به کسی داد و نه نمی‌توان از کسی قرض گرفت. یکی از جنبه‌های مهم بهینه‌سازی در هر سیستمی، بهبود زمان در آن سیستم است. در صنعت حمل و نقل و باربری جاده‌ای، نمی‌توان فاصله‌ی زمانی بین شهرها را کاهش داد؛ زیرا به عوامل مختلفی همچون شرایط جوی، وضعیت جاده‌ها، سلامت خودرو و ... وابسته است. بر اساس گزارش‌های ارائه شده از سوی فعالان حوزه باربری کشور، 45 درصد ترددهای کامیون‌دارن یک سر خالی است و این مسئله سالانه حدود 1.5 میلیارد دلار زیان به کشور وارد می‌آورد. این در حالی است که در دنیا آمار ترددهای یک سر خالی کامیون‌ها، حدود 10 درصد کل ترددهاست. اما می‌توان با هوشیاری کاری کرد تا کامیون‌داران محترم هزینه یک سر برگشت بدون بار را متحمل نشوند. همچنین می‌توان زمان بارگرفتن را برای راننده‌ها و مدت زمان بارگیری را برای صاحبان بار و باربری‌ها کاهش داد. چه چیزی بهتر از این. اما داستان چیست؟ چگونه می‌توان این امور را انجام داد.

پاسخ ساده است. راه رسیدن به مطلوب، هوشمندسازی صنعت حمل و نقل جاده‌ای و باربری در کشور است. حال سؤال این است که چگونه؟ هوشمندسازی چگونه می‌تواند باعث بهبود این صنعت سنتی ریشه‌دار شود؟؟ منتظر ادامه این مقاله باشید ...